Spectaculair gelijkspel !

In deze bijzondere tijden is het fijn dat de KNVB toch nog een competitie heeft opgetuigd. Deze zaterdag was al weer de tweede wedstrijd. Thuis tegen Bloemendaal. Vorige week hadden we al tegen HBC gespeeld. Vanwege de vele afwezigen hadden we daar een geïmproviseerd elftal waar drie invallers ingepast moesten worden. Dankzij Redda, Britt en Romee kon er gelukkig wel gevoetbald worden, maar helaas ging die wedstrijd toch vrij kansloos met 5-0 verloren.

Deze week tegen Bloemendaal dus een nieuwe kans met een complete JO17. De gasten zetten onze jongens echter vanaf het begin onder druk. En we waren nog geen 10 minuten onderweg toen we al met 0-2 achterstonden. Dat was wel even schrikken, want VVH speelde niet eens slecht, maar de lange ballen van Bloemendaal vielen telkens achter onze verdedigers, en de snelle aanvallers van de tegenpartij wisten daar wel raad mee.

Na deze snelle achterstand kwamen we langzaam aan iets beter in het spel, met af en toe goede aanvallen over veel schijven en mooie driehoekjes op het middenveld. Dus geen blinde ballen naar voren, maar echt goed opbouwen vanuit de verdediging. Het leverde een paar kansen op, maar helaas geen doelpunten. Zo bleef het 2-0 tot aan de extra ingelaste drinkpauze halverwege de eerste helft.

En net als in de eerste 10 minuten van de wedstrijd, wist bloemendaal ook in de eerste 10 minuten na de drinkpauze 2x te scoren. Ongelofelijk, een half uur gespeeld en we stonden al weer met 0-4 achter. Het voetbal was dus niet slecht, maar een monsterscore lag weer op de loer. Na in totaal 110 minuten voetballen al 9 doelpunten tegen en zelf nog niet gescoord. Het gemopper onderling nam toe, maar de kopjes gingen gelukkig nog niet hangen. Ze bleven zich focussen op de goede opbouw en dat leverde vlak voor rust de toch wel verdiende 1-4 op door Jelte.

Het begin van de tweede helft gaf een beetje hetzelfde beeld als de eerste. VVH goed combinerend en Bloemendaal probeerde met lange ballen de spitsen te bereiken. Hun beste speler uit de eerste helft was echter op onverklaarbare wijze verdwenen. Hij bleek een andere wedstrijd te moeten spelen. Dat feit en de wind zorgden ervoor dat onze verdedigers veel meer grip hadden op onze tegenstanders. En heel belangrijk was ook de felheid waarmee niet alleen de verdedigers, maar alle spelers van VVH de duels aangingen.

Er werden veel meer duels gewonnen, en de goede opbouw, combinaties en driehoekjes op het middenveld leverden na 5 minuten in de 2e helft de 2-4 op. Sem was dit keer de afmaker. Opeens zag de achterstand er niet meer zo hopeloos uit en dat gaf VVH extra kracht.

Een ongelukkige terugspeelbal van Bloemendaal leverde vervolgens een indirecte vrij trap op op slechts 6 meter van het doel. Het lijkt misschien zo makkelijk om een bal van die afstand er in te schieten maar met 11 uitlopende spelers in het doel op slechts 6 meter afstand is er maar heel weinig tijd om te beslissen wat te doen. Het werd een tikje opzij van Alen waarna Sem 'm keihard hoog het doel in joeg. 3-4. Ongelofelijk, wat een wederopstanding. Zou er nog een gelijkspel uit te halen zijn?

Bloemendaal leek van slag en hun aanvallers raakten gefrustreerd door de felheid van onze verdedigers. Met name Finn en Sander gingen stevige duels aan. En ja hoor, het goede spel leidde tot de 4-4, wederom door Sem, en we waren nog niet eens halverwege de 2e helft. Alles was weer mogelijk, maar het momentum lag duidelijk bij VVH.

Groot was dan ook de teleurstelling toen Bloemendaal, terecht, een penalty kreeg toegewezen, nadat Roan, overigens zonder opzet, een speler onderuithaalde in de 16 meter. Maar ja, niks was normaal in deze knotsgekke wedstrijd. Op aanraden van Finn koos Jesse de linkerhoek en keerde de op zich goed ingeschoten penalty op mooie wijze. Toch was dit moment de opmaat voor Bloemendaal om zich te herpakken en in de 31e minuut viel de 4-5 alsnog.

Geen man overboard, want er waren nog 10 minuten om het recht te trekken. En dat gebeurde ook. In de 37e minuut werd een weggewerkte corner door Finn opnieuw hoog ingebracht, grote paniek in de verdediging van Bloemendaal, Alen kopt de bal er bijna in, de bal wordt maar half weggewerkt, en in deze mêlee van spelers weet Jelte het doel te vinden. 5-5!

Beide ploegen zouden deze wedstrijd graag willen winnen, maar in de laatste 3 minuten wordt niet meer gescoord. Deze wedstrijd verdiende geen verliezers, en daarom is 5-5 een mooie uitslag. En ook mooi om te zien dat de jongens, ondanks een schier onoverbrugbare achterstand gewoon kunnen blijven voetballen en de wedstrijd naar hun hand zetten!