Meeslepende wedstrijd van de JO18 in Beverwijk!

Een beetje een rare wedstrijd vandaag. Jong Hercules is niet meer opgenomen in de stand, maar ze spelen nog wel. Het lijkt erop dat hun uitslagen geschrapt zijn en dat deze wedstrijd dus niet om de punten gaat.

Door deze onduidelijkheid had een aantal spelers andere keuzes gemaakt, en stonden we met slechts 10 spelers aan de aftrap. Toch is het belangrijk om deze wedstrijd te winnen om de goede flow van de afgelopen weken vast te houden en ook om geen punten te verspelen als Jong Hercules toch weer in competitie wordt genomen.

Hercules had tot nu toe alles verloren en zou een relatief makkelijke prooi moeten zijn. Maar voetbal is voetbal en na 7 minuten keken we al tegen een 1-0 achterstand aan. Door het gemis van twee vaste waarden op het middenveld had coach Thomas besloten om in een 4-2-3 opstelling te spelen. En het feit dat we met een man minder speelden op het middenveld, was duidelijk te merken.

De vloeiende combinaties van de afgelopen weken, kwamen nu slechts sporadisch tot stand, vooral ook doordat het moeilijk was om een vrijstaande speler op het middenveld te vinden. We moesten het vooral hebben van de individuele actie en de lange bal. En de individuele actie van Alen, die de bal rond de middenlijn kreeg was fantastisch. Hij stoomde in z'n eentje op langs de lijn en passeerde daarbij op snelheid 2 tegenstanders. Hij boog af richting doel, alle verdedigers kwamen te laat en ondanks de uitkomende keeper rondde hij mooi en beheerst af: 1-1 na 12 minuten.

Daarna nam de ploeg uit Beverwijk het initiatief meteen weer over en minder dan 10 minuten later keken we tegen een 3-1 achterstand aan. Vanaf dat moment kwam de vechtlust bij de VVH'ers naar boven. De verdedigers kregen de tegenstanders beter onder controle en af en toe waren de driehoekjes weer zichtbaar en we kwamen meer aan aanvallen toe.

Dat leidde ook tot een aantal goede kansen. Alen zocht met een sprint de ruimte linksvoor op en werd prima bediend met een dieptepass. Hij speelt de bal helaas iets te ver voor zich uit waardoor de keeper de kans kreeg om hem een scoringskans te ontnemen. Toch krijgt hij de bal nog voor, maar helaas kan Yari, die in volle vaart aan komt stormen, de bal net niet onder controle krijgen waardoor hij de bal over de achterlijn loopt.

In deze fase waren er meer van dit soort goede kansen. En uiteindelijk weet VVH zich ook te belonen. Jelte, die vlak daarvoor nog een te slap schot loste, waar de keeper geen moeite mee had, werd door Daniël de diepte in gestuurd en maakte koelbloedig af. Zo gingen we met een kleine achterstand van 3-2 de rust in. Tot zover een goede prestatie, met een man minder. Hercules was in de wolken, want zij waren niet gewend op voorsprong te staan. 

VVH ging de tweede helft fel van start. De man minder situatie werd opgelost door extra werklust. Roan, de laatste man, had deze wedstrijd de opdracht gekregen om meer mee naar voren te gaan. En dat deed hij veelvuldig, waarbij hij ook sterk in de duels was. En onvermoeibaar kwam hij ook steeds weer terug naar z'n positie. Alle spelers werkten keihard.

In de 5e minuut van de tweede helft legde rechtsback Yara de bal in de loop van de weer eens de diepte in sprintende linksbuiten Alen, die de bal heel mooi over de keeper heen lobde. De bal kwam op de lat, maar de geconcentreerde Alen reageerde alert en kopte de van de lat afspringende bal alsnog op doel. De speler die op de lijn stond kon zelfs met z'n handen niet voorkomen dat het alsnog een doelpunt werd.

Alen sleepte de ploeg mee. Soms iets te fel, als hij weer tekeer ging tegen de scheidsrechter of als hij dacht ook recht te hebben op een handsbal, omdat de tegenstander daar ook herhaaldelijk mee wegkwam. Zeker als je al met een man minder staat, is het beter om niet te grote risico's te nemen. Maar dat was dan ook het enige dat op zijn spel aan te merken was. Zijn harde werken stond aan de basis van de vele kansen die volgden na de gelijkmaker.

Door pech en soms ook door te slordige afronding of te lang aarzelen bleef de 3-3 lang op het scorebord staan, terwijl VVH in deze fase de wedstrijd had moeten beslissen. Hercules nam genoegen met een gelijkspel en was niet meer bezig met voetballen, maar alleen nog maar met tijdrekken. Daarom was de vreugde extra groot toen we 5 minuten voor tijd op 4-3 kwamen. Jelte liet een lange bal lopen omdat hij buitenspel stond. De appellerende verdedigers zagen Alen over het hoofd, die met wederom een goede actie het winnende doelpunt maakte.

De spelers snakten naar het einde. Roan liep logischerwijs op z'n laatste benen en had geen kracht meer om na wéér een aanval nog terug te komen. Maar het werd prima opgevangen door de overige spelers en nog een mooie redding van Jesse. En de ontlading bij spelers, coach én publiek was groot na het laatste fluitsignaal.

Het was een meeslepende wedstrijd die liet zien dat de jongens en meiden, ook als het even niet zo lekker loopt, met veel inzet alsnog een goed resultaat uit het vuur kunnen slepen!