Kansloze missie van VVH JO18 tegen Kolping Boys

Op een lente-achtige zaterdagochend met een fris windje kwamen de Kolping Boys uit Alkmaar op bezoek. Geen hoogvlieger in de huidige competitie, maar toch van een ander niveau dan Velsen, waar we twee weken geleden in een goede en spannende wedstrijd met 3-2 van gewonnen hadden.

Maar VVH JO18 begon goed aan de wedstrijd en de eerste mogelijkheid deed zich rond de 10e minuut voor. Een ongelukkige botsing tussen Jelte en een tegenstander leidde tot een vrije trap op eigen helft. De bal kwam op de rand van de 16 voor de voeten van Max die een goed schot afleverde. De Alkmaarse keeper stond goed opgesteld en voorkwam een treffer.

Daarna brak een minder goede periode aan voor onze jongens. Veel balverlies en slordig verdedigen zorgden voor een 0-2 achterstand na een half uur spelen. VVH leek zich weer te herpakken met een aanval over rechts van Sander, die Alen, op het randje van buitenspel, met een goede dieptepass bediende. Het schot van Alen werd vervolgens knap gered. Vlak daarna belandde een schot van Daniël van een metertje of 30 op het dak van het doel.

De opleving van VVH betekende dat we veel mensen voor de bal hadden, en de tegenstoot leverde daardoor meteen de 0-3 op. En wat we dit seizoen vaker gezien hebben, gebeurde ook nu weer; in de laatste paar minuten voor rust krijgen we nog 2 doelpunten in korte tijd tegen: 0-5.

En ook de tweede helft begon VVH weer goed. De druk van Kolping blijft, maar er wordt goed verdedigd, en we komen er ook regelmatig goed uit. VVH houdt stand tot de 18e minuut, waar het toch weer gerommel achterin is, waarbij de bal voor de voeten van een tegenstander valt, die de 0-6 voor het intikken heeft.

Maar VVH blijft wel voetballen, vooral ook aangemoedigd door Alen, die het team blijft oppeppen. Jesse verricht in deze fase weer een paar fantastische reddingen, waarmee hij zich herstelt van een aantal momenten in de eerste helft, waarbij hij niet helemaal vrijuit ging. Wat wel opvalt in deze fase is dat veel mensen bij balbezit stilstaan, waardoor degene aan de bal weinig afspeelmogelijkheden heeft, wat dan weer vaak tot balverlies leidt.

Ook in de duels kwamen we vaak net een stapje te laat, en bij bal-aannames lieten we ons verrassen door de man in de rug, in plaats van net even in de bal te komen. Uiteraard is dat ook een verdienste van de tegenstander. Op het moment dat de spelers weer gaan bewegen, zie je meteen de combinaties weer terug, die vaak mooie aanvallen opleveren.

Sander schiet nog een keer nipt over het doel. Ook de inzet van een aantal spelers is bewonderenswaardig. Daniël die ondanks een pijnlijke blessure weigert naar de kant te gaan, omdat dat zou betekenen dat er maar 10 spelers overblijven, vanwege het ontbreken van wissels. Op z'n tanden bijtend blijft hij het leven van z'n tegenstander zuur maken en staat hij aan de basis van menig aanval.

Of Max die tot het einde toe de beste, en tevens meest arrogante, speler van Kolping blijft afjagen, om te voorkomen dat hij z'n acties blijft maken. Ook Roan en Finn werken hard en voorkomen veel doorbraken van de snelle jongens uit Alkmaar, waarbij ze ook nog de juiste momenten uitkiezen om op te stomen en een aanval op te zetten.

In de laatste 10 minuten krijgen we nog 3 doelpunten om de oren, waarbij de laatste wel een hele fraaie was; een onhoudbare volley vanaf 20 meter. Eindstand 0-9. Een kansloze wedstrijd, met veel persoonlijke fouten, maar waarin de JO18 ook liet zien dat ze wel degelijk goed kunnen voetballen.