Monsterscore VVH JO18 tegen Vitesse!

De op papier zwakkere tegenstander Vitesse 22 JO18-1 uit Castricum, kwam met weinig illusies en met veel jonge spelers naar Velserbroek. Toen hun gelegenheidscoach bij de toss aan de aanvoerder vroeg "Wat is het plan?", gaf hun aanvoerder als antwoord "Verliezen". Dat zegt al genoeg over hun zelfvertrouwen en instelling. 

Toch leken ze bij aanvang van de wedstrijd helemaal niet kansloos, maar dat lag meer aan de de slechte start van VVH JO18. Er werd zeer slordig gespeeld en men wist elkaar slecht te vinden. En de kansen, die nog wel werden gecreëerd, bleven onbenut. En dat leverde behoorlijk wat gemor tussen de spelers op. Het was uiteindelijk Alen die na 25 minuten de ban brak en voor de 1-0 zorgde. En ondanks dat het spel nog niet flitsend was, was de voorsprong wel verdiend.

Toen Sem 5 minuten later uit een corner van Daniël met het hoofd de 2-0 binnenknikte, was eigenlijk al duidelijk dat we een gewonnen wedstrijd speelden. 10 minuten voor het einde van de eerste helft werd het mooie spel, waar we inmiddels een beetje aan gewend zijn geraakt, weer zichtbaar. Dat begon met een goede loopactie van Sietse op het middenveld, die de bal vervolgens in de voeten kreeg en door het centrum op de goal af ging, waar de keeper van Vitesse knap redde.

Vanaf dat moment kwamen de automatismen weer terug in de ploeg. Dat leverde al snel een corner op. De bij corners altijd mee naar voren komende Finn tikte de bal van dichtbij binnen. En ook het 4e doelpunt viel weer uit een hoekschop. Vitesse had al wel gezien dat Sem de gevaarlijke man was bij deze situaties. Ditmaal ging de bal echter ruim over hem heen en de enige die attent reageerde was Sander, die voor zíjn man kwam en uit een moeilijke hoek de bal over de keeper in de verre hoek wist te koppen. En zo was het bij rust toch alweer 4-0.

Na de rust was er geen houden meer aan. Sietse en Yari zorgden voor de 5-0 en 6-0. En het siert de jongens en meiden, dat ze nooit gas terug nemen. Ook al is de overwinning binnen, ze blijven doorgaan, en wat vooral belangrijk is: ze blijven hun spel spelen, dus niet dat iedereen alleen nog maar zelf wil scoren.

Een mooi voorbeeld was het zevende doelpunt. Sem zette de doelman van Vitesse onder druk en ontfutselde hem de bal, en in plaats van zelf een doelpunt te willen maken, gunde hij de bal aan Alen, die hem simpel kon intikken. Het volgende doelpunt leek daar heel veel op. Dit maal mocht Yari het afmaken, maar hij liet het over aan de vrijstaande Sander. 8-0. De spaarzame uitbraken van Vitesse werden moeiteloos opgevangen door de verdediging van JO18. Keeper Jesse had een uitermate makkelijke wedstrijd.

De 9-0 kwam volledig op het conto van de Zaimovic broertjes. Daniël had een mooie actie over rechts en bediende zijn broer Alen op maat. Voor hem was het vervolgens een koud kunstje om te scoren. De dubbele cijfers werden door Sietse op het scorebord gezet. Een zondagsschot van een meter of 18, waar de keeper alleen maar naar stond te kijken. En nadat Sem al een aantal keer een ploeggenoot in scoringspositie bracht, beloonde hij ditmaal zichzelf met een mooie actie, waarbij hij door de verdediging slalomde en koelbloedig afronde.

Het vierde (!) doelpunt van Alen was ook weer heel mooi. Hij zette 2 verdedigers op het verkeerde been en voordat een derde verdediger kon wegwerken, lag de bal alweer in het doel. Nog een afstandsschot van Max over de iets te ver voor z'n doel staande keeper en een doelpunt van Yari uit een rebound leverden een eindstand op van 14-0!

Weer een mooie wedstrijd waarin de spelers laten zien, dat ze zichzelf na een moeizaam begin kunnen herpakken, waarna men doorgaat tot het laatste fluitsignaal en waarbij elke speler zijn steentje bijdraagt aan het fantastische resultaat!